หน้าหนังสือทั้งหมด

มุจฉปุณฑเรศ - หน้าที่ 81
81
มุจฉปุณฑเรศ - หน้าที่ 81
ประโยค-ชมมปกูฎก (ดูดี โภภาโก) - หน้าที่ 81 มุจฉปุณฑเรศ ปริสุทเธน สกุลน นาฏภูมิ ปญฺญ์ สาวโก กิลฺลิโก อโหสิ โส อิม โสริ วิสาริ นิสุสาย เอวโรปา ปริสุทเธ สกุลน ปญฺญ์ หิฏฺฐา กิลฺลิโก ชาโต อนติฺวา วต สงฺกม
ในหน้าที่ 81 ของมุจฉปุณฑเรศ มีการถ่ายทอดความรู้และหลักธรรมเกี่ยวกับภิกษุซึ่งเป็นศาสนาบทที่สำคัญ การปฏิบัติและหลักคำสอนที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิตในสังคม รวมถึงการเติบโตในการปฏิบัติธรรมและการทำความเ
ประโยควรรณ-ชมภูปกา-ณ
85
ประโยควรรณ-ชมภูปกา-ณ
ประโยควรรณ-ชมภูปกา-ณ (ดูได้ภาคโค) - หน้าที่ 85 อุตตโน วชุมานน อุตตโน น ปฏบานติ ปรัสติ ปฏบานาติ นคราน ปริคุณิสิสามิดติ จินตฺตวา สาย อญฺญาตกเสน นิญฺญมติวา สายมา สลิฺ ภูติฺวา นิษฺฐนุมุสาสน กถาสลาลาโป นา
ประโยควรรณที่ 85 นี้นำเสนอความคิดและความรู้สึกเกี่ยวกับบทสนทนาและการสื่อสารถึงประเด็นทางวรรณกรรม โดดเด่นด้วยการเชื่อมโยงระหว่างภาษาและวัฒนธรรม รวมถึงการใช้สำนวนที่เป็นเอกลักษณ์ของไทย ซึ่งสะท้อนถึงความ
เสนาบดีและปรัชญาชีวิต
87
เสนาบดีและปรัชญาชีวิต
เสนาบดี ปกโกศลเปาา อมโม เสนาบดี กี นาม ตยา มาม สนมิกา น ลุห์ อินาน ดำ ทุ๋น น สุกโกมี มม รุฒา นิภามาติ ติ รุฒา ปทูฐา ฑาวา อารีย์ ปกโกศลบดา อารีย์ ด นิสุวย มาย ชีวิต ลุฒนีด วดวา มนูดี สุกา ทรีวา ตสส เสน
เนื้อหาเกี่ยวกับแนวคิดและการวิเคราะห์ของเสนาบดี ซึ่งเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิตและปรัชญาที่ช่วยในการปกครองและการบริหาร โดยให้นัยสำคัญในวรรณกรรมและคิดริเริ่มที่สามารถนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน โครงสร้างการค
ปะโคยด-ชมุมปัจจุกา (๒๙๑ โตนโยภาค๑) - หน้า ๙๒
92
ปะโคยด-ชมุมปัจจุกา (๒๙๑ โตนโยภาค๑) - หน้า ๙๒
ปะโคยด-ชมุมปัจจุกา (๒๙๑ โตนโยภาค๑) - หน้า ๙๒ "เปมาห อุปมานเทน ยาทา นุฑิติ ปณัณโติ ปณัญาปาสามมุรยห อโลโก โลโกนี่ ปฐ ปฐพุโลโจ วุฒิมุวะฮี ซีโร พาแออุฤติ" ดตุก นุฑิติ ยณา นาม โปปาณณ์ สุวณฺโณ ปราโนทธ์
เนื้อหาในหน้านี้สำรวจคำอุปมาในพระพุทธศาสนาและการตีความโลกทั้งในด้านอภิธรรมและการสัมมาทิฏฐิ โดยชี้ให้เห็นถึงบทบาทของผู้รู้ในการเข้าใจและประยุกต์ใช้หลักธรรมคำสอนในชีวิตประจำวัน ซึ่งเน้นความสำคัญของการพั
เทวดาหายกิญจุํ วฑฺฒ
93
เทวดาหายกิญจุํ วฑฺฒ
๓. เทวดาหายกิญจุํ วฑฺฒ. [๒๐] อุปมุตโต ปลุตตสติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺตา เชตวาน วิรณุโต เทว หายาน กิญจุ อารพุก กลสฺส. เต กิร สตฺต สหติทิกา กมฺมกฺจํ คณะวามิวาทํ ปรสิตสํ เเตส สกาสสา ทรฺลํ อาหารดวกา องคารกปลุ
บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาแนวคิดเรื่องเทวดาหายกิญจุํ ซึ่งเน้นถึงปรัชญาและบทเรียนจากการฟังธัมมเทศน์ โดยเกี่ยวข้องกับการดำรงอยู่ของเทวดาและสิ่งต่างๆ ในจักรวาล ผ่านการอุปมาและการสอนต่างๆที่เกี่ยวข้องกับพุ
ประไพดา- ธมมาปา-กุฎา
95
ประไพดา- ธมมาปา-กุฎา
ประไพดา- ธมมาปา-กุฎา (ดูในภาคโค) - หน้าที่ 95 ทิวภูชม วา ปรัชญา กมฺภูจาน สมนสนโต สุพฟิสเสา เขเปดาว นว โลกุฏฐรมเม หฤกดฺ กโรติ เอว อรึมน ทิวภูา ยาตี วุฒิ ปณ ตฏฺ มนุปญฺญํ ติวา วุฒิทะ ภูวาโ วุฒิโค นิสสรน
เนื้อหานี้สำรวจหลักคำสอนและปรัชญาที่ปรากฏในงานเขียนโบราณเกี่ยวกับศาสนา ซึ่งมีการกล่าวถึงความสำคัญของวรรณกรรมและสัญลักษณ์เชิงปรัชญา ความหมายลึกซึ้งในข้อความและโครงสร้างการสื่อสารที่หลากหลาย เช่น การเปร
ธรรมปกฐาก - ประโยคป
99
ธรรมปกฐาก - ประโยคป
Here is the extracted text from the image: ประโยคป- ธรรมปกฐาก (ดูเนื้อหา ภาคโค) - หน้าทที่ 99 สามีติ มาวาสัง วสนุตติ นาม เอว กำตู น วงฺฺฏิติ อรัญโฑโต มจจุสสา ถิณี อาหริติ สุรฺ กวา ปทู นานุปการา จ กุ
บทเรียนในธรรมปกฐากนี้กล่าวถึงหลักธรรมและแนวคิดที่สำคัญ โดยเน้นสิ่งที่เกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและการเติบโตในด้านจิตใจ รวมไปถึงการสอดคล้องระหว่างศึกษาธรรมและการใช้ชีวิตประจำวัน มุ่งหวังให้ผู้เรียนรู้สึกม
ปรัชญา-ชมมาปฏิญาณ
100
ปรัชญา-ชมมาปฏิญาณ
ปรัชญา-ชมมาปฏิญาณ (ภูเก็ต ภาโก) หน้าที่ 100 กึ๋ สกฺวา โสมมสุขาปฏิญาณ หกุวา ตาตา อย่ ศิรจุฬาโน ดุมาหาก คุณ ชานาติ องห์ มนุสรสุขาโน ชานิติ นาสกฺข์ ขมกา เมดิ เอาอูด ปาน ฉกาว สุปฏตาง คามโขโก เตสํ ทาสํ เต
เนื้อหานี้สำรวจปรัชญาและแนวทางการปฏิญาณที่มีผลต่อชีวิตของมนุษย์ โดยเน้นถึงความสำคัญของการมีคุณธรรมและปฏิสัมพันธ์ในสังคมที่ดี ผู้เขียนอภิปรายในเรื่องการสร้างความสุขและคุณค่าที่สำคัญในชีวิต ซึ่งสามารถนำ
ชมพูปฏูอร (ทุ่งโถ ภาค โค)
107
ชมพูปฏูอร (ทุ่งโถ ภาค โค)
ประโยค๒-๓: ชมพูปฏูอร (ทุ่งโถ ภาค โค) หน้าที่ 107 อดคนบุญิ ฆังเลนตุ ืทูล วิมฺส ุวาาสกี สีลี รฺพสีวิ อตุทาน ชานเปฺวา อง ุ คว วิบฺสนุตาย อาคโต สาริก สีลี รฺพสี วิอร ุรฺมาน นิจฺสา มม สนฺตุคฺคี นิพฺพฤติสฺส
ข้อความนี้กล่าวถึงประเด็นสำคัญในชมพูปฏูอร โดยพิจารณาถึงการศึกษาทางปรัชญาและการปฏิบัติในศาสนา ซึ่งมีความละเอียดและซับซ้อนในการนำเสนอแนวคิดต่างๆ เกี่ยวกับหลักธรรมและวิธีการดำเนินชีวิตที่เหมาะสมกับหลากหล
ประชโลก ๒ - ธมมปฺฏิญญา (ทุติย ภาคา)
112
ประชโลก ๒ - ธมมปฺฏิญญา (ทุติย ภาคา)
ประชโลก ๒ - ธมมปฺฏิญญา (ทุติย ภาคา) - หน้าที่ 112 วิถีมนุษโต อฑฺโถ ปมาณ ภทฺโล สภต นิชฺฌาปปติอากิ มนุษฺวา ภย ปลสุโต ตาล วา อปปุตฺติเนว มูลตา ปมาณ ภโต ปลสุโต สมโณชนตู วุฑฺฒิญฺโญ ขมา ปนุโม วิจ วุฑฺฒิ
เนื้อหานี้พูดถึงวิถีมนุษย์และความสัมพันธ์กับหลักธรรมในศาสนาพุทธ โดยเน้นการทำความเข้าใจในบริบทของการพัฒนาตนเองในทางธรรม การประชุมในบริบททางสังคมและการสัมผัสกับหลักธรรมที่นำไปสู่ความสุขและการเข้าถึงอรหั
จิตวภาวนาและธรรมะ
116
จิตวภาวนาและธรรมะ
ประโคม๒-ชมฺปฺปฎฺฐก(ทุติย)ภาค๑ - หน้าที่ 116 ๓. จิตวบฺว๚ อวนฺนฺนา ๑. เมยฺญฺดร วตฺฺ๒๕๔ ------------ ผนทนํ อปฺป จิตตํ อิมํ ธมฺมเทสนํ สุตฺต าลิกาย ปพฺพต วระนฺโต อายสมุนฺดํ เมยิ ยอรฺพุ โกสิโน คGLิ สตส
เอกสารนี้สำรวจถึงกระบวนการทางจิตวิทยาภายในและการฝึกฝนด้านจิต ในการอภิปรายทางธรรมะ ถือเป็นแนวทางในการเข้าใจความคิดและความรู้สึกที่สัมพันธ์กับเส้นทางการปฏิบัติธรรม รวมถึงการระลึกถึงความจริงเกี่ยวกับจิต
ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค)
120
ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค)
ประโยค ๒ - ชมพูปทุมฤกษ์ (ทุติย ภาคโค) - หน้า 120 เทสุ เอว คติ กฤตา วิรานุเทสุ เอกวิ สา อุปสิกา สปุปปาตามีที คาหาเปดวา ทาสมุมราที่ ปริวิตา สายณ- สมไม ทิ่ภิ วาริ คณุตวา วิหารมุมสุข มุภุ อภิสุวา ก้น นู
เนื้อหานี้สำรวจข้อความในหน้า 120 ของหนังสือชมพูปทุมฤกษ์ ซึ่งกล่าวถึงแนวคิดและบทบรรยายในที่ที่เกี่ยวข้องกับพระภิกษุสงฆ์และอุปาสิกา และการตีความในบริบททางพุทธศาสนา ข้อความเน้นถึงความสัมพันธ์ระหว่างการดำ
ธรรมเทศนาในสตถิกา
125
ธรรมเทศนาในสตถิกา
ประโยค๒-ชมุปลกธฤกดา (ทุติย ภาค๖) - หน้าที่ 125 มหาชนสุด สตถิกา เทศนา ชาตา. สตถิกา ตุสดิ ภูฏโน อีม โอวาท ทุตา คณู ภิกขุ อัญเชิญ กัญจิ อินทุติวา ตตุเฒา วาสติ โภ ภิกขุ สตถิกา สนุจิกา โอวาท ตุลิวา ตตุต อ
บทความนี้พูดถึงธรรมเทศนาที่สื่อถึงคำสอนในสตถิกา โดยมีการกล่าวถึงความสำคัญของโอวาทที่สอนให้แก่พระภิกษุและสาธุชน เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจในหลักธรรมและการปฏิบัติ อธิบายถึงคำสอนต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับการดำเน
พุทธภาคและอนุกสปญญูชน
134
พุทธภาคและอนุกสปญญูชน
ประโยค๒-ชมมปฏิรูป (ทุตโยภาคโค) หน้าที่ 134 วิธีสู่ พุทธภาค จ นาม อนุกสปญญูชน อุปปชฌติ โส ต โท ยาปมมตุ คหดความ ภูฌติวา ปณีติ วิริวา หฤเต โภวิวา ภิกขุน วินฺนิตวา กี ภนอฺญ ชุฌะ อยูฯ นิเมนุตฺตราน อนสมุทิ
เนื้อหาในหน้า 134 นี้ว่าด้วยวิธีการเข้าสู่พุทธภาคและการฝึกอบรมของอนุกสปญญูชน ผ่านความคิดและการวิเคราะห์ของภิกขุในด้านจริยธรรมและการพัฒนาอารมณ์ โดยมุ่งเน้นที่ความเข้าใจในธรรมชาติของสติและจิตใจ การศึกษา
ปรัชญาและชมรมปาฐกถา
138
ปรัชญาและชมรมปาฐกถา
ปรัชญา-ชมรมปาฐกถา (ทุติโย ภาโก) หน้า 138 ภริยา สง เอเต รูปิน ใหฎวา กตฺจิ ปกฺขิเต สกฺกา ภาวู้ จกฺวา อิติสมพา มฤหุมโลโก อติจิโนโก โอกาส เนสํ น ภาย มาชิษิ นามเท คะมฺมปุนํ ปูริสาสนญาย อาโลลนฺติ อาเสสสุ ท
ปรัชญาและชมรมปาฐกถาได้เน้นความสำคัญของการเรียนรู้และการเข้าใจในธรรมชาติของสติและจิตใจ ผู้พูดได้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับการบริหารความรู้ การใช้ชีวิตอย่างมีสติ และการเข้าใจในความจริงที่อยู่ภายใน สามารถนำไปสู
การสำรวจเกี่ยวกับจิตและวิถีแห่งการเจริญสติ
143
การสำรวจเกี่ยวกับจิตและวิถีแห่งการเจริญสติ
ปจจุบัน กวา ปฏจิตรรปฏจรคุณ อาปจิติซิ กสฺสมนพหน อาปจิสิ ทาส ตถู ตถู อารกั บ สุวิริทิ กรีส จุกฺรบิณ่า วิย สนุนิสนิ อเภสสุ กดกิ วิถี อนมคสุ โทน นาโส เลส ภิกฺขุน จิตติ เอกํ โหติ เ รตติฏฺฐานํ วิถี สนินา วิ
บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาจิตใจและการมีสติในชีวิตประจำวัน มุ่งเน้นการเข้าใจธรรมชาติของจิตและการดำรงอยู่ของสติในถึง การสังเคราะห์ความรู้เกี่ยวกับการเจริญสติและการฝึกฝนวิธีการต่าง ๆ ที่ช่วยเส
ชมพูปทุมาธิฏกา - ข้อความที่ 145
145
ชมพูปทุมาธิฏกา - ข้อความที่ 145
ประโยค๒ - ชมพูปทุมาธิฏกา (ทุติโต ภาโค) - หน้าที่ 145 ปฏิวีป กาตู น สกฺโกติ ส มุโอ กรขิตพุทธกีติ กรขนฺโต อนิวาสโน สยาม สมาปทึติ นิสารฺสน กุฎา ตกฺคู น นิสารฺสน อลยํ น กรยาติ อติฏฺ โสมุห เอวา กโรคาติ เอ
บทความนี้กล่าวถึงปฏิวีปและการศึกษาว่าด้วยความหมายของการเป็นภิกขุและการที่จะเข้าใจธรรมะอย่างลึกซึ้ง โดยเน้นการบรรลุถึงอรหัตตาและคุณธรรมที่มาในระบบการศึกษาและฝึกฝนที่เข้มข้นผ่านการปฏิบัติจริง และแสดงถึง
ชมภูปะกดา - ประโยคที่ ๒
149
ชมภูปะกดา - ประโยคที่ ๒
ประโยค๒ - ชมภูปะกดา (ทุติยภาค) - หน้า ที่ 149 รสปี๊นทบาท ทวา เก๋ ปจฉนปฏิฐิต วันทิทวา ภนต ตูมเหหิ ทุฐุมมุสส มดกิ๊ ปาปุเอหริญยะดี อาม. เถโร เอ๋ว โหตุอิติ อนโมทน อกสิ. ภิกขเว ตา คิดสุขสุต คตฺมมวเสนว
บทความนี้นำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับการปฏิบัติธรรมและการบรรลุธรรมในพุทธศาสนา โดยเน้นการเจริญทั้งด้านสติและปัญญา ในการปฏิบัติที่ถูกต้องและตรงตามหลักคำสอน เราจะได้เห็นว่าการสั่งสมบุญและการปฏิบัติธรรมอย่างถ
ปรัชญา ๒ - ชมภูปฏิรูปา (ตอนโย ภาโค)
155
ปรัชญา ๒ - ชมภูปฏิรูปา (ตอนโย ภาโค)
ปรัชญา ๒ - ชมภูปฏิรูปา (ตอนโย ภาโค) - หน้าที่ 155 อ๋อ อยู่ มหากฐินคุณเจริญ โอโลเกชควา โอ โว วา เถโร มม ภิยาภา วฤเมฑ วา ศรีรวรุณโณ วิ มม ภิราย ศรีรวรุณโณ ภายยาภิ จินเป็น จินติคุณแผย ปริสิงห์ อนุราฏ
บทเรียนนี้เจาะลึกไปที่ปรัชญาและการทำความเข้าใจในแง่มุมต่างๆ โดยนำเสนอแนวคิดและคำสอนที่มาจากหลายแหล่ง เพื่อช่วยผู้เรียนในการเข้าใจแนวคิดและทัศนคติที่หลากหลายในการเรียนรู้ผ่านข้อคิดและการสนทนา โดยมุ่งหว
ชมรมปาฎิหาริย์ (ทุติโย ภาค๒)
156
ชมรมปาฎิหาริย์ (ทุติโย ภาค๒)
ประโยค๒ - ชมรมปาฎิหาริย์ (ทุติโย ภาค๒) หน้าที่ 156 ปริสิลุงค์ ปาตกฤตชมตเตยา ต ตกุลลิยาย เสฏฐิโต โอท สมม สายหยัก อิม ม ทุ ว ทารกา ตา ถจิย สุกุตตา ม ปัจจุบ นิพพุตตะ อญินาปี โน ปุตตาเอ วีระ วีสาสาม มา อ
ในบทนี้ กล่าวถึงปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับการบรรลุถึงนิพพุต ซึ่งเป็นแนวทางหนึ่งในการเติบโตทางจิตใจและวิญญาณ โดยมุ่งเน้นที่การเข้าใจลักษณะของชีวิตและการกลืนกินโทสะ โดยมีการพูดถึงอันตรายจากการไม่ศึกษาและพัฒ